---

>32 jaar ingenieurservaring. 

Het beste is maar goed genoeg.

---

GoLanTec energietechniek is een geregistreerd installatiebedrijf en en bouwt installaties voor particulieren en industrie:

Corrosie van inox delen in zwembaden

Ondanks dat de meeste apparaten, trappen, etc. in zwembaden van Inox 316L zijn gemaakt kunnen deze toch gaan roesten (oxideren).

Hiervoor zijn twee belangrijke oorzaken aan te wijzen:

• Onvoldoende aarding van het zwemwater (pool bonding)
• Corrosief water
• pH te laag

1. AARDING: (pool bonding)

Ieder zwembad moet onafhankelijk van de huisinstallatie worden geaard. Dus niet aan de standaard aarding van het elektriciteitsnet. Het spanningsverschil kan gemakkelijk 0,4V bedragen tussen inox zwembad en nieuwe afzonderlijke aardingspaal. Dit geldt met name voor polyesterbaden, baden met zoutelektrolyse, zwembaden met Inox 316L delen zoals trappen, UV-C lampen, etc.). Een aardingsset zorgt er voor dat potentiaalverschillen door statische elektriciteit afgevoerd worden. Hierdoor kan oxidatie aan het bad, trappen, rolluiken, inbouwdelen of technische componenten worden voorkomen.

Gebruik een meetkamer als aardingskamer.

Deze meetkamer heeft plaats voor 3 meetsondes (Φ12mm) en een aarddraad Φ12mm zodat het water in directe verbinding met de aardelectrode staat.

ZOUT: Voor RVS316L apparaten (zoals UV-C lampen) geldt een maximale zoutconcentratie van 5 gram/liter bij zoutelektrolyse systemen.

Voorbeelden van RVS316 UV behuizingen die door corrosief water en/of aardingsproblemen zijn aangetast. Deze vallen niet onder tweejarige fabrieksgarantie.

2. Corrosief water.

Het leidingwater dat wordt gebruikt om zwembaden aan te vullen heeft een constante en bekende samenstelling. Door het toevoegen van chemische producten voor desinfectie en pH regeling en door het verwarmen en bewegen verandert deze samenstelling. Zwemwater kan hierdoor corrosieve kalkoplossende eigenschappen hebben en zal het aanwezige kalk (in beton of tussen de voegen van tegels) langzaam oplossen. Ook metalen (trappen, verwarming, UV-C units, etc..) zullen hierdoor worden aangetast.
Omgekeerd kan het water ook kalkafzettende eigenschappen hebben waardoor het water troebel kan worden en er kalkafzetting op wanden en bodem zal plaatsvinden.
Om te bepalen of het water neutraal, corrosief of kalkafzettend is kunnen we gebruik maken van de zogenaamde Langelier verzadigingsindex. Langelier ontwikkelde een methode om de evenwichts-pH te berekenen aan de hand van deze factoren:
De pH, de temperatuur, de totale alkaliteit en de calciumhardheid.

De formule om de verzadigingsindex te berekenen: pH + TF + AF + CF - 12,1

• pH : de gemeten pH van het zwemwater
• TF: de invloed van de watertemperatuur in de formule
• AF: de invloed van de alkaliteit in de formule (gemeten als waterstofcarbonaat HCO3- of als calciumcarbonaat CaCO3).
• CF: de invloed van de calciumhardheid (gemeten als calciumcarbonaat)

Corrigeren bij een te lage verzadigingsindex: <-0,3
In geval van een negatieve verzadigingsindex, lager dan -0,3, is correctie gewenst. De verzadigingsindex moet verhoogd worden en dit kan gerealiseerd worden door de som van de factoren te verhogen, door één of meer meetwaarden te verhogen.
De meetwaarden die hiervoor in aanmerking komen zijn:

• pH-waarde tot max. 7,6
• Alkaliteit tot max. 300 mg CaCO3/l
• Calciumhardheid tot max. 200 mg CaCO3/l

pH-waarde
Verhoging van de pH-waarde met NaOH kan gebruikt worden als korte termijn oplossing. Voor een goed desinfectie rendement is een pH-waarde van 7,1 tot 7,3 het beste.
Alkaliteit
Verhoging van de alkaliteit kan men bereiken door het waterstofcarbonaat gehalte van het water te verhogen met behulp van natriumbicarbonaat (natriumwaterstofcarbonaat). Wanneer het tekort aan waterstofcarbonaat structureel is door leidingwater met een te laag HCO3- gehalte of door een regelmatig verlies van koolzuurverbindingen ten gevolge van waterbeweging of luchtgeisers, verdient het aanbeveling een oplossing van natriumbicarbonaat d.m.v. een doseersysteem te doseren.
Calciumhardheid
Leidingwater met een geringe hardheid bevat naast een laag gehalte calcium- en magnesiumverbindingen ook vaak te weinig koolzuurverbindingen, waardoor vrij snel een negatieve V.I. ontstaat. Het gehalte aan calciumverbindingen in het water kan men verhogen door aan het water calciumchloride toe te voegen.

Corrigeren bij een te hoge verzadigingsindex: >+0,3
In geval van een positieve verzadigingsindex. hoger dan +0,3 Is het gewenst de verzadigingsindex te verlagen. In tegenstelling tot verhoging van de verzadigingsindex  zijn de mogelijkheden voor verlaging van de verzadigingsindex  beperkter. Verlaging van de pH- waarde d.m.v. een zuurdosering is eenvoudig. Verlaging van het HCO3 gehalte is mogelijk door een intensieve beluchting van het water in combinatie met een automatische pH- correctie. Verlaging van de calciumhardheid is alleen mogelijk door een gehele of gedeeltelijke ontharding van het water d.m.v. een waterverzachter.

Bij uitzonderlijk lage waarden voor waterstofcarbonaat bestaat het gevaar dat een pH verlaging doorschiet naar waarden beneden pH 5,0. Bij deze pH-waarden is "chloor" In het water deels aanwezig als chloorgas. Chloorgas in de overdekte zwemzaal kan aanleiding geven tot ernstige chloorgasvergiftiging!

Chloor- of broomdosering(BCDMH)

Enkel de installaties uitgerust met chloor en broom kunnen eventueel problemen met inox 316L veroorzaken.

De dosering met broom bevat ook chloor. De broomtablet bestaat uit broom-chloor-dimethylhydantoin (DMH), waarbij chloor en broom ieder vastzitten aan een stikstofatoom. Wanneer DMH in het water komt, hydroliseert het, en wordt er onderchlorig zuur gevormd. Daarnaast komt er ook wat HOCl vrij. Dat reageert met de bromides tot onderbromig zuur. Broomchloordimethylhydantoine (BCDMH) is een organische stof, bij de desinfectie en oxidatie blijft er vrij broom over. BCDMH lost op in water en laat onderbromig zuur en onderchlorig zuur vrij, die reageren met bromides (Br–), waarbij nog meer onderbromig zuur wordt geproduceerd.

Vooral aandacht is nodig indien het zwembad afgedicht is met een bache.
De pH (=zuurtegraad) is de belangrijkste parameter die moet gemeten worden in uw zwembad.
De waarde moet zich tussen de 7,0 en 7,6 situeren. Ideaal is 7,2

• Een te hoge pH kan leiden tot ontwikkeling van gevaarlijke bacteriën omdat de chloor in uw zwembadwater inactief wordt. Daarom is meten van de pH zeer belangrijk. Bovendien zal een te hoge pH in combinatie met te weinig vrije chloor leiden tot algengroei (groen water).
• Een te lage pH kan leiden tot corrosie van alle metalen onderdelen (ladders, warmtepompen, circulatiepompen, verlichting, etc…). Bij een pH verlaging naar waarden beneden pH 5,0. is chloor in het water deels aanwezig als chloorgas. Inox is niet bestand tegen chloorgas.

Hoe corrosie voorkomen?

Gedurende de overwintering

• Bij voorkeur het zwembad niet afdekken met een bache of rolluik als de temperatuur hoger is dan 12°C. Onder de 12°C heeft uw zwembad zelfs geen nood meer aan een chemische behandeling.
• Verlaag de chloor of broomconcentratie naar maximum 0,5 mg/L en stop elke behandeling.
• Stabiliseer altijd de pH tussen 7 à 7,4.

Tijdens het zwemseizoen
Iedere 2 à 3 dagen moet de bache opengelegd worden om de chloorgassen te laten verdampen  uit het warme zwembadwater (>12°C) dat behandeld is met chloor of broom.
Inox 316L kan tegen vloeibare chloor. Maar is niet bestand tegen chloorgas dat zich onder de bache ophoopt indien er geen voldoende ventilatie wordt voorzien. Chloorgas wordt bij lage pH <pH 5,0 gevormd.
Indien uw warm zwembad (>12°C) langer dan 8 dagen afgedekt blijft met een bache raden wij u aan om uw waterbehandelingssysteem te veranderen naar actieve zuurstof, UV of ozonisatie.